Szlakiem lublinieckich zabytków(cz.7)

Kolejna warta obejrzenia kamienica, dziewięcioosiowa, wzniesiona na planie prostokąta, dwukondygnacyjna z poddaszem, znajduje się przy ulicy Mickiewicza 9. Co ciekawe, okna pierwszego pietra posiadają uszakowe opaski ( z poszerzonym obramieniem) stanowiące oparcie dla reliefu z motywem roślinnym. Szerokie gzymsy podokienne z ornamentem wsparte są o gzyms działowy. Nad drzwiami wejściowymi obserwujemy relief z głową mężczyzny, a na prawo od nich – prostokątne okna w białych opaskach.

Wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta budynek zlokalizowany jest pod numerem 10, a usytuowany u zbiegu ulic Mickiewicza i Miarki. Jak większość lublinieckich kamienic pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Obiekt składa się z dwóch brył. Pierwsza z nich, będąca frontową elewacją budynku, usytuowana jest szczytem do ulicy Mickiewicza. Ta jednokondygnacyjna bryła ma mieszkalne poddasze, a przylega do niej druga bryła, nieco niższa. W szczycie znajdują się po dwa okna: prostokątne i półkoliste.

Budynek spod numeru 12 datowany na rok 1906 jest trzykondygnacyjny. Jego frontowa elewacja posiada sześć osi, a cztery z nich ( środkowe) ujęte są w boniowe pilastry, czyli dekoracyjne pogrubienie ścian. Okna w obrębie osi są prostokątne i zebrane po dwa. Pod oknami drugiej kondygnacji znajdują się płyciny z motywem szachownicy. Lico pomiędzy oknami czterech środkowych osi pierwszej kondygnacji ozdobiono reliefami z motywem roślinnym oraz drobnymi horyzontalnymi rowkami.