Szlakiem lublinieckich zabytków(cz.6)

Kamienica przy ulicy Mickiewicza 7 zbudowana została na planie prostokąta. Jest dwukondygnacyjna i posiada poddasze. Elewacja powyżej parteru jest siedmioosiowa, niesymetryczna. Co ciekawe, cztery osie bardzo nieznacznie wysunięte są przed lico budynku, a trzy z nich wysunięte są dodatkowo. Okna pierwszej kondygnacji oparte są o gzyms podokienny i ujęte w szerokie, profilowane opaski zwieńczone prostym naczółkiem. Opaski znane były już w starożytności, w architekturze rzymskiej, gdzie stawały się bardziej rozbudowane. Nad opaskę wprowadzono jednocześnie tzw. naczółek, by osłonić okienny otwór przed zaciekaniem.

Niewielkie okna poddasza posiadają kształt zbliżony do kwadratu. Wyeksponowane zostały przez rozciągające się między nimi profilowane, prostokątne ramki o wklęsłych bokach. Pod linią okien poddasza znajduje się niewielki gzyms działowy. Natomiast gzyms wieńczący jest profilowany, wydatny, z dużą ilością dekoracyjnych wsporników. To elementy konstrukcyjne pełniące funkcję podpierającą. W architekturze ich zadaniem jest podtrzymanie elementu wystającego przed lico ściany wewnątrz lub na zewnątrz. Elewacja frontowa najniższej kondygnacji wyłożona została kwadratowymi płytkami w kolorze szarozielonym. W jej obrębie usytuowane zostały trzy wejścia połączone z oknami wystawowymi lokali usługowych oraz trzy ich sklepowe witryny.

Budynek jest murowany i otynkowany, usytuowany kalenicowo w ciągu ulicznej zabudowy. Został przebudowany.