Szlakiem lublinieckich zabytków (cz.40)

Przed nami ostatnia grupa interesujących budowli, tym razem przy ulicy Żwirki i Wigury, do której dotrzemy, skręcając z ulicy Sokoła w lewo, a następnie ( po przejściu kilkudziesięciu metrów) w prawo. Budynek opatrzony numerem 1, murowany z cegły i oprócz przyziemia otynkowany, pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Jest dwukondygnacyjny, podpiwniczony z poddaszem i usytuowany szczytem do drogi, a nakryty wielospadowym dachem. Szczytowa elewacja budynku zawiera ryzalit mieszczący główne wejście do budynku. Jest ono zamknięte łukowym odcinkiem i nakryte niewielkim daszkiem. Ryzalit wzbogacono oknem w formie okulusa, zaś szczyt budynku udekorowano szachulcowo. Otwory okienne zamknięto odcinkowym łukiem i ujęto tynkowanymi opaskami.

Murowana, dwukondygnacyjna willa spod numeru 16 zbudowana została na planie zbliżonym do kwadratu. Na skraju szczytowej elewacji znajduje się ryzalit, a w nim trójbocznie zamknięty wykusz. Obejmuje on parter i pierwsze piętro z prostokątnymi oknami w każdej z płaszczyzn go zamykających. W kalenicowej elewacji umieszczono pseudoryzalit z trójkątnym szczytem i poprzecznym daszkiem.

Kolejna willa, oznaczona numerem 18, powstała na przełomie XIX i XX wieku. Posiada dwie kondygnacje z użytkowym poddaszem. Wzniesiona została z otynkowanej cegły, a składa się z wielu brył nakrytych wielospadowymi dachami z naczółkami. Dach pokryto ceramiczną dachówką. Dwuosiowa frontowa elewacja budynku zawiera proste otwory okienne oraz okulus i półokulus. Naroża zdobione są przez boniowania17