Szlakiem lublinieckich zabytków (cz.37)

Szlakiem lublinieckich zabytków (cz.37)

Na rogu ulicy Mickiewicza i Oświęcimskiej ( prowadzącej do dworca PKP) znajduje się budynek dawnej poczty a obecnie siedziba Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Pochodzi on z XIX wieku, jest murowany z nietynkowanej cegły na kamiennej podmurówce. Wzniesiony został na planie prostokąta, ma dwie kondygnacje, użytkowe poddasze i podpiwniczenie. Elewacja dłuższa jest symetryczna, sześcioosiowa. Dwie środkowe osie ograniczone są pseudoryzalitem o trapezowym zakończeniu. W jego szczycie mamy trzy odcinkowo zamknięte okna w półkoliście zamkniętych blendach.

Środkowa blenda jest wyższa i mieści jeszcze jedną, tynkowaną na biało. Elewację kończy wydatny gzyms wieńczący z ozdobnym fryzem (pośrednim, poziomym członem belkowania, pasem dekoracyjnym często zdobionym płaskorzeźbami) z cegły. Profilowany gzyms ( inaczej korona, w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru) służy podziałowi na kondygnacje. Pomiędzy oknami znajdują się ozdobne gzymsy międzyokienne z profilowanych cegieł.

Z kolei elewacja szczytowa jest czteroosiowa i także symetryczna. Dwie środkowe stanowią pseudoryzalit zamknięty trapezowo i zwieńczony sterczyną ( to pionowy element dekoracji w postaci smukłej wieżyczki zakończonej iglicą). W szczycie pseudoryzalitu znajdują się trzy okna. W skrajnych osiach umieszczone zostały blendy. Na parterze są one prostokątne, zamknięte odcinkowo, a na pierwszej kondygnacji – ośmiokątne i tynkowane na biało. Całość przykryta jest wielospadowym dachem.