Szlakiem lublinieckich zabytków (cz.25)

Przedłużeniem ulicy Jana Kilińskiego jest ulica Józefa Piłsudskiego, która także mieści ciekawe obiekty. Przed nami narożny budynek opatrzony numerem 13, z przełomu XIX i XX wieku, składający się z dwóch przylegających do siebie brył pod dwuspadowym i płaskim dachem. Jest dwukondygnacyjny, z poddaszem, z otynkowanej cegły. Kondygnacje oddzielone zostały działowym gzymsem, a otwory okienne udekorowane tynkowanymi płycinami oraz spływami. W połaci dachu widzimy lukarny z poprzecznymi daszkami. Jedna z nich zakończona jest wolutowo.

Kolejny budynek, pod numerem 21, pochodzi z tego samego okresu, a w latach 1923 – 1929 mieścił się tu internet dla opolan, uczniów naszego gimnazjum. Ten jednokondygnacyjny dom z poddaszem zbudowano na planie prostokąta z czerwonej cegły. Szczytowa elewacja parteru jest trzyosiowa, zawiera otwory okienne ( z tynkowanymi opaskami) oraz drzwiową blendę ujętą po bokach pilastrami i zwieńczoną półkoliście. Powyżej gzyms działowy z czterema oknami. Elewacja zwieńczona sterczynami, a w jej szczycie okulus. Naroża budynku boniowane.

Piłsudskiego 6 skupia piękny park, którego drzewostan tworzą klon, lipa, grab, robinia, dąb, topola i jesion, a piętro krzewów – czarny bez i jaśminowiec. Do parku prowadzą dwa wejścia: przy murze granicznym i przy wjeździe na parking. Murowana i otynkowana brama nawiązuje do klasycystycznych portyków. Podpory są boniowane z parą półkolumn zwieńczonych kapitelami z motywem liści akantu. Trójkątny fronton z herbem w pulpicie. Murowana z kamieni grota posiada dwie nisze. W lewej umieszczono krzyż, w drugiej – mniejszej i położonej nieco wyżej – figurę Matki Boskiej z Lourdes. Po prawej stronie, na półce z kamieni – figura klęczącej Bernadetty Soubirous.