Szlakiem lublinieckich zabytków (cz.17)

Kamienica oznaczona numerem 8 pochodzi z XIX wieku, a od 1874 roku Karl Baranek prowadził tu sklep, hotel i restaurację. Budynek jest trzykondygnacyjny, z poddaszem, a elewacja powyżej parteru – sześcioosiowa, o oknach prostokątnych, ujętych w profilowane opaski. Okienka na poddaszu ujęte zostały w pary i także obwiedzione opaskami. W obrębie parteru elewacja jest pięcioosiowa z drzwiami i oknami zamkniętymi łukami. W elewacji umieszczono wąski, wysunięty, profilowany gzyms.

Budynek przy placu Konrada Mańki 9, z przełomu XIX i XX wieku, jest trzykondygnacyjny, z użytkowym poddaszem. Fasada obiektu – symetryczna, trzyosiowa. W bocznej osi, po wschodniej stronie znajduje się główne wejście do budynku. W osi środkowej, na pierwszym piętrze, znajduje się loggia z płytkim balkonem i stalową balustradą. Na drugim i trzecim piętrze znajdują się, zgrupowane po dwa, okna ujęte we wklęsłe opaski, a pomiędzy kondygnacjami – profilowane gzymsy. Całość zwieńczona została prostym gzymsem koronującym. Obecnie w budynku znajduje się Państwowa Szkoła Muzyczna.

Kamienica nr 11 posiada dwie kondygnacje i mieszkalne poddasze, zaś elewacja dwie symetryczne osie. Wysoki parter wyposażony jest w dwa, duże, półkoliście zamknięte otwory drzwiowe, z których jeden pełni funkcję wystawowego okna. Ta kondygnacja jest boniowana. W każdej z osi znajdują się po dwa okna, a w pulpicie facjaty – dwa mniejsze, symetryczne względem osi. Facjata zakończona trójkątnym szczytem, nad oknami festony, a elewację wieńczy profilowany gzyms.