Szlakiem lublinieckich zabytków (cz.16)

Kamienica pod numerem 5 na lublinieckim Rynku powstała w latach 1792 – 1793 i należała do ówczesnego skarbnika miasta Franciszka Pyrkosza. W latach 1922 – 1923 była we władaniu Banku Kredytowego, a następnie Banku Handlu i Przemysłu z Warszawy. Budynek jest murowany, dwukondygnacyjny, z poddaszem i czteroosiową elewacją. Okna są prostokątne i czterokwaterowe, zaś na poddaszu – jednokwaterowe. Zakończenie frontowej elewacji stanowi profilowany gzyms wieńczący. Na budynku znajduje się pamiątkowa tablica poświęcona Pawłowi Golasiowi, dowódcy powstańczych wojsk.

Kamienica z numerem 6 z początków XIX wieku posiada szczególną wartość historyczną i kulturową. To dwukondygnacyjny budynek z poddaszem i pulpitowym dachem oraz frontową, czteroosiową elewacją. Okna piętra – wysokie, z profilowanymi opaskami, zwieńczone prostym gzymsem nadokiennym z ozdobnym detalem roślinnym i dekoracyjnym zwornikiem poniżej. Okna poddasza – niewielkie, kwadratowe, umieszczone parami w każdej z osi, obramowane profilowaną opaską z uszakami. Gzymsy niewielkie, profilowane: działowy i podokienny oraz wysunięty koronujący. W obrębie elewacji parteru umieszczono dwa wejścia oraz okna wystawowe.

Budynek opatrzony numerem 7 posiada dwie kondygnacje, użytkowe poddasze i trzyosiową elewację frontową. Otwory drzwiowe i okienne ujęte zostały w profilowane opaski. W skrajnej elewacji poddasza znajdują się dwa, niewielkie, prostokątne, dwukwaterowe okienka. W budynku ma swą siedzibę Powiatowy Cech Rzemiosł i Przedsiębiorczości.