Południowe zakątki Lublińca (cz. 4)

Za cmentarzem wojskowym rozciąga się kompleks zabudowań Ośrodka Szkolno – Wychowawczego dla Dzieci Niesłyszących im. Konrada Mańki, który w 2015 roku obchodził 80 – lecie swego istnienia. Zbudowany został w 1935 roku na prawie 10 hektarowym obszarze wydzielonym z lasu miejskiego. Patron zakładu pracował kiedyś w miejscowej stolarni. Po przeciwnej stronie ulicy znajdują się zabudowania dawnej leśniczówki o nazwie „Strzylok” oraz dom pracowników leśnych, a także oddany do użytku w 1977 roku budynek Nadleśnictwa Powiatowego Lubliniec. Nadleśnictwo przeniesiono w 1958 roku z pałacyku w Czarnym Lesie do baraku przy ówczesnej ulicy 22 lipca, stamtąd w 1961 roku do „zameczku” w Parku Grunwaldzkim, a jesienią 1963 roku do budynku przy ulicy Myśliwskiej 5, gdzie rezydowało do czasu ostatniej przeprowadzki. Pałacyk w Czarnym Lesie zajmuje leśniczówka „Łopian”.
Za Ośrodkiem Szkolno – Wychowawczym dla Dzieci Niesłyszących, ulica Pawła Stalmacha przechodzi w szosę do Tarnowskich Gór wiodącą między sosnowymi lasami. Po paru kilometrach odgałęzia się w prawo w stronę Krupskiego Młyna. Szosę przecinają następnie dwa tory kolejowej trasy węglowej służącej wywozowi węgla z GOP – u. Na dalszym odcinku szosy znajdują się dwie drogi dojazdowe do ośrodków wypoczynkowych zlokalizowanych nad dużym stawem o nazwie Posmyk. Jeden z nich nosił nazwę „Silesiana” (obecnie „Oblacka Przystań”). Nad stawem znajduje się także dawna osada kuźników, którzy wytwarzali żelazo w hucie zwanej Lelonek. Wieś Kokotek powstała w wyniku rozwoju osady hutników pracujących w Kokocińcu – tak huta nazywała się jeszcze w XVII wieku. W latach 20 – tych XIX wieku było tam kilkadziesiąt domów, folwark i katolicka szkoła z jednym nauczycielem. Wieś liczyła wówczas 270 mieszkańców. Istniało 5 urządzeń kuźniczych zatrudniających 15 robotników, natomiast około 1840 roku tych 5 urządzeń zatrudniało już 35 robotników. Zabudowania folwarczne przebudowano na mieszkania dla kuźników, a ludność wioski liczyła już 360 osób. Gdy nastąpił rozwój hutnictwa przemysłowego, wytapianie żelaza z pomocą węgla drzewnego stało się nieopłacalne. Część ludności wyemigrowała „za chlebem” do okręgu przemysłowego, a w roku 1917 wieś liczyła już tylko 220 mieszkańców.
Katoliccy mieszkańcy należeli do parafii św. Mikołaja w Lublińcu i mieli do pokonania w obie strony 16 kilometrów. Dlatego już w czasie II wojny światowej grono parafian uzyskało zgodę katowickiego biskupa na odprawianie przez lublinieckiego księdza mszy świętej w zastępczym lokalu realizującym wymogi kanonicznego kodeksu. Po wojnie przeprowadzono prace budowlane związane z adaptacją i rozbudową kaplicy. Dnia 25 maja 1980 roku Biskup Ordynariusz erygował w Kokotku parafię pw. NMP Królowej. W okresie Świąt Bożego Narodzenia można w kościele oglądać pięknie wykonaną ruchomą szopkę. Z inicjatywy proboszcza Ludwika Koniecznego zbudowano na stoku pobliskiego pagórka wyciąg narciarski oraz elektryczne oświetlenie trasy. Wyciąg oddano do użytku 19 stycznia 1985 roku.