Południowe zakątki Lublińca (cz.10)

Przy zbiegu ulicy Grunwaldzkiej z placem Pawła Golasia odsłonięto dnia 1 września 1982 roku – w 60. rocznicę powrotu Ziemi Lublinieckiej do Macierzy i przybycia 74 pułku piechoty do Lublińca – obelisk z tablicą informującą, że uchwałą Miejskiej Rady Narodowej w Lublińcu, celem upamiętnienia bohaterskich walk żołnierzy w kampanii wrześniowej, nadano ulicy wiodącej od placu Pawła Golasia do parku nazwę 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty.

W latach 70 – tych XIX wieku ówczesny burmistrz Lublińca o nazwisku Seibert zapoczątkował urządzanie parku w miejskim lesie. Sukcesywnie urządzono leśne promenady, pomieszczenie na bufet, krąg taneczny o nazwie „Grzybek” oraz postawiono stoły i ławki. Ulubionym miejscem spacerów mieszkańców miasta stała obsadzona dębami grobla. Niektóre z drzew liczą sobie już około 300 lat. W roku 1913 na terenie dawniejszej posiadłości leśnego łowczego Podleśki miasto urządziło boisko sportowe. Staw kąpielowy z towarzyszącymi urządzeniami wykonano w latach 1931 – 1932, a następnie także, w miejsce drogi leśnej, drogę szutrową prowadzącą od koszar po boisko sportowe. Zwano ją ulica Parkową. Drodze tej nadano w dniu 1 września 1982 roku nazwę ulicy 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty, pułku, który w latach 1922 – 1939 stacjonował w koszarach noszących miano króla Jana III Sobieskiego. Żołnierze tego pułku wykonali w latach 1937 – 1939 tzw. „kanał”, czyli zbiornik wodny na strudze Droniowickiej, która przepływa przez teren parku i zasilała dawniej kąpielisko w wodę. Zbudowany mostek – kładka nad kanałem to już któryś z rzędu. Pierwszy z roku 1938 i kolejne spłonęły lub uległy naturalnemu zużyciu. W 1934 roku Lubliniecki Okręg Związku Chórów własnym kosztem zbudował w parku stałą estradę – tzw. muszlę. Ze względu na duży stopień jej zniszczenia, zbudowano ostatnio nową estradę. Odbywają się na niej liczne w ciągu roku koncerty znanych zespołów muzycznych i artystów estradowych z kraju i zagranicy, zwłaszcza w czasie przypadających w czerwcu Dni Lublińca.

Po II wojnie światowej staw kąpielowy zmodernizowano, urządzając basen kąpielowy oraz wybudowano nowe kabiny. Dla dzieci urządzono plac zabaw. Usadowiono tez na terenie parku „zameczek” myśliwski z Dziewczej Góry, wokół którego powstał ośrodek szkoleniowy z domkami campingowymi. Zmodernizowano następnie obiekty byłego ośrodka szkoleniowego oraz wybudowano nowy, stylowy blok. Całość stanowić będzie Dom Pomocy Społecznej dla dzieci z porażeniem mózgowym oraz Ośrodek Szkolenia Wolontariuszy. Nowy Dom Pomocy Społecznej jest w gestii Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w Częstochowie. Zniszczony drewniany obiekt „zameczku” został prawdopodobnie rozebrany.

W głębi za tym obiektem położone są pawilony oddanego do użytku w 1989 roku Domu Pomocy Społecznej im. św. Rafała Kalinowskiego, któremu dodano pierwotna nazwę – Dom Kombatanta. Wejście główne znajduje się od ulicy doktora Emila Cyrana. Park – zwany przez Niemców Sedan Park – nosił w okresie 1922 – 1939 nazwę Park Grunwaldzki. Wrócono do niej w roku 1945.

…..……….………………………………………………………………………………

opracowano na podstawie: historialubliniec.pl, Jan Fikus, senior, Spacerem przez Lubliniec, Lubliniec 1977