Lublinieckie ulice dawniej i dziś (cz.3)

Wracając na ulicę Paderewskiego, widzimy po jej wschodniej stronie bloki mieszkalne „Lentexu”oraz komunalne. Frontem do ulicy stoi Dom Nauczyciela, na parterze którego mieści się świetlica, biblioteka publiczna i biuro zarządu Oddziału ZNP. Graniczy on z 4 – kondygnacyjnym budynkiem z lat 90 – tych XIX wieku przez kupców Florentyna i Jerzego Suchanków z myślą o mieszkaniowych potrzebach urzędników przekazanego w 1896 roku do użytku gmachu starostwa i wydziału powiatowego. Nieruchomość została zlicytowana w związku z finansowymi problemami inwestorów. W 1922 roku budynek nabyła starościna Wiktoria Niegolewska z Żabińskich. Po jej śmierci w 1927 roku, budynek nabyło Towarzystwo Przyjaciół Nauk na Śląsku w Katowicach, a w roku 1933 Związek Komunalny powiatu lublinieckiego. W roku 1982, w 65 rocznicę powrotu części Górnego Śląska do Polski, na frontonie budynku umieszczono tablicę pamiątkową związaną z działalnością Kazimierza i Wiktorii Niegolewskich na rzecz polskości na Śląsku w latach 1914 – 1922. Kazimierz Niegolewski został pierwszym starostą powiatu w 1922 roku. Stanowisko to piastował krótko, bowiem zmarł 1 stycznia 1924 roku. Zarówno on, jak i jego żona – zmarła 24 października 1927 roku w Lublińcu – pochowani zostali na miejscowym cmentarzu wojskowym. Pomnik – mauzoleum ku ich pamięci zburzyli Niemcy w czasie II wojny światowej.
Narożny teren po przeciwnej stronie zajmuje położona wśród zieleni obecna siedziba władz miasta. Za budynkiem urządzono w latach 1994 – 1995 parking. Budynek postawiony został w latach 1909 – 1910 dla potrzeb Urzędu Celnego. W latach 1922 – 1936 w placówce pomieszczono agendy urzędu skarbowego przeniesione wraz z innymi urzędami, posterunkiem policji i komendą powiatową do budynku byłej bursy dla młodzieży gimnazjalnej ze Śląska Opolskiego. U schyłku lat 50 – tych XX wieku zaadaptowano go na szpital z oddziałem chorób wewnętrznych i pediatrycznym. Opróżniony budynek urzędu skarbowego zajął magistrat przeniesiony z budynku ratusza przy rynku miasta. Około roku 1950 Zarząd Miasta przeniesiono tymczasowo na parter budynku mieszkalnego przy ulicy Oświęcimskiej 19, będącego dawniej własnością Adolfa Mundila – spedytora i hurtownika handlu opałem. Budynek magistratu zajął komitet partii. Sam magistrat od roku 1961 miał swą siedzibę przy obecnej ulicy Marszałka Józefa Piłsudskiego 11. Tu też mieściły się agendy Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej. W roku 1971, po wybudowaniu dla komitetu partii gmachu przy ulicy Paderewskiego 9, władze miasta powróciły na dawne miejsce.
Wcześniej niż budynek urzędu celnego, bo w latach 1894 – 1895, zbudowano gmach „stanów powiatowych” przy obecnej ulicy Paderewskiego 7 (dzisiejszą siedzibę starostwa). Na terenie pomiędzy nim a Urzędem Miasta postawiono pomnik ku czci poległych „Za naszą i waszą wolność” odsłonięty w styczniu 1972 roku, a rozebrany w kwietniu 1991 roku. Pozostał po nim obmurowany skwerek, który w 1996 roku obłożono drewnianymi półokrąglakami.