Lublinieckie ciekawostki (cz.24)

Jedna z tablic pamiątkowych, tym razem upamiętniająca działalność na terenie Lublińca banku ludowego, znajduje się przy Rynku. Jej treść jest następująca:

„W 75 ROCZNICĘ POWSTANIA

BANKU LUDOWEGO W LUBLIŃCU

ZAŁOŻYCIELOM

DR. FRANCISZKOWI WILLERTOWI

MAKSYMILIANOWI RZEŹNICZKOWI

W UZNANIU ZASŁUG W ZORGANIZOWANIU

PIERWSZEJ POLSKIEJ PLACÓWKI

BANKOWEJ BRONIĄCEJ PRAW POLSKIEGO

ROLNIKA RZEMIEŚLNIKA I KUPCA

PRZED WYZYSKIEM KAPITAŁU

NIEMIECKIEGO ZABORCY

CZŁONKOWIE BANKU SPÓŁDZIELCZEGO

LUBLINIEC 1984”

Banki ludowe były polskimi instytucjami kredytowymi na ziemiach polskich leżących w państwie niemieckim, stanowiąc przejaw obrony Polaków przed germanizacją. Udzielały pożyczek na rozwój sklepów, przedsiębiorstw, gospodarstw rolnych czy zakup mieszkań. Niskooprocentowane źródła dochodu sprzyjały gospodarczemu umocnieniu polskiego społeczeństwa. Bank Ludowy w Lublińcu powstał w roku 1909, jego pierwsza siedziba znajdowała się przy Małym Rynku, a kolejna już przy samym Rynku. Inicjatorami założenia instytucji byli jedni z najważniejszych społecznych działaczy: lekarz, doktor Franciszek Willert oraz przedsiębiorca Maksymilian Rzeźniczek. Początki działalności wiązały się z szykanami ze strony państwa niemieckiego. Bank, mimo wielu utrudnień, przeznaczał swe środki na stowarzyszenia społeczno – kulturalne, czytelnie, chóry, teatry, wydawanie polskiej prasy, zwłaszcza w czasie plebiscytu.

W państwie polskim działał nieprzerwanie do wybuchu wojny, mając w 1938 roku 693 udziałowców. Bank wznowił działalność w 1945 roku.

Opracowano na podstawie: Krzysztof Kanclerz, Ksiądz dr Jan Urbaczka (1915 – 2003), Sebastian Ziółek, Tablice pamiątkowe Ziemi Lublinieckiej (VIII), Ziemia Lubliniecka nr 2/ 2017