Lubliniec „per pedes”(cz.3)

Docieramy do kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Mikołaja. Został on wzniesiony w latach 1576 – 1590 z fundacji Andrzeja Kochcickiego. Wykorzystano wówczas architekturę starego kościoła istniejącego w tym miejscu – jak głosi tradycja od 1272 roku. Mimo że przebudowany został w XVIII i XIX wieku, zachował jednak cechy stylu barokowego i gotyckiego. Do dnia dzisiejszego przetrwał dzwon z 1534 roku i barokowa kaplica Cellarych pod wezwaniem św. Karola Boromeusza z 1648 roku.
Po wyjściu z kościoła głównymi drzwiami, oczom naszym ukaże się ulica Damrota. Na rogu ulic Damrota i Kilińskiego znajduje się drukarnia założona w roku 1857 przez Konstantego Kolano. Drukował w niej swe dzieła m.in. Józef Lompa, znany śląski społecznik i patriota urodzony 29 czerwca 1797 roku w Oleśnie. Krótki czas przebywał w Wieluniu, gdzie pracował jako organista, zaś od 1815 roku zatrudniony został jako pisarz w sadzie miejskim w Oleśnie. Podjął następnie naukę w seminarium nauczycielskim we Wrocławiu, po którego ukończeniu, w ciągu dwóch lat, był nauczycielem w Cieszynie. Potem przeniósł się do Lublińca, by w końcu w roku 1819 osiąść w Lubszy. W roku 1849 został zwolniony z pracy przez władze pruskie, ze względu na działalność społeczną i narodową. Zmarł 29 marca 1863 roku w Woźnikach. Lompa pisał dzieła historyczne, podręczniki historii, geografii, języka polskiego, liczne artykuły do śląskich gazet, wiersze, powiastki, dziełka rolnicze itp. Rozwinął działalność zbieracką i naukową w zakresie etnografii. Jego imieniem nazwano ulicę w Lublińcu.
W obrębie ulicy Damrota, aż na dwóch budynkach umieszczone zostały tablice pamiątkowe. Pierwsza wisi na ścianie budynku, w którym mieszkał Konrad Mańka – harcerz i konspirator. Urodził się 2 maja 1915 roku w Dobrodzieniu. W 1922 roku, wraz z rodzicami, przeniósł się do Lublińca, gdzie ukończył szkołę i uzyskał dyplom czeladnika. Po przeniesieniu się w 1934 roku do Krakowa, podjął pracę w centrali Dostaw Harcerskich. Po powrocie do Lublińca w 1935 roku, rozpoczął działalność w harcerstwie. Powołany w 1938 roku do odbycia służby wojskowej, wyjechał do Warszawy, gdzie zastała go wojna. Zdołał uciec z transportu, wywożącego go do niemieckiej niewoli i powrócił do Lublińca. Podjął działalność konspiracyjną, obejmując kierownictwo tajnej organizacji „Biały Orzeł”. Został aresztowany 18 grudnia 1940 roku przez gestapo i stracony 14 lipca 1942 roku w Katowicach. Nie jest znane miejsce jego pochówku. Dla uczczenia jego osoby, przemianowano miejski rynek na plac imienia Konrada Mańki, a Państwowemu Zakładowi Wychowawczemu dla Dzieci Głuchych nadano jego imię.
Druga z pamiątkowych tablic umieszczona została na domu, w którym urodził się i żył Konstanty Damrot, funkcjonujący pod pseudonimem Czesław Lubiński. Na świat przyszedł 14 września 1841 roku. W czasie głodu w roku 1847, zaopiekował się nim wuj Juliusz Juettner, który był katechetą seminarium nauczycielskiego w Paradyżu, w województwie poznańskim.