Lubliniec „per pedes”(cz.12)

Lubliniec „per pedes”(cz.12)

Józef Lompa, proboszcz miejskiej parafii, przekazał bibliotece około 300 woluminów, głównie o tematyce religijnej. Mimo że istniała ona tylko 15 lat, okazała się bardzo przydatna mieszkańcom Lublińca. Dzisiejsza biblioteka stara się pielęgnować te chlubne tradycje.

Idziemy nadal w dół ulicą Edyty Stein do skrzyżowania z ulicą Mickiewicza. Kilkadziesiąt metrów dalej, po prawej stronie, mieściła się dawniej żydowska synagoga. Założono ją w roku 1821, ponieważ liczba mieszkańców Lublińca wyznania mojżeszowego wzrosła do tego stopnia, że została stworzona gmina wyznaniowa. Skręcamy w prawo i idąc ulicą Mickiewicza, dochodzimy do ulicy Karola Miarki, w którą skręcamy. Mijamy kolejno budynek poczty, pawilon handlowy i Miejski Dom Kultury. Skręcamy w lewo w ulicę Paderewskiego, dochodząc do dworca PKP.

Stamtąd możemy z kolei wyruszyć, by zwiedzić inne zakątki miasta. Dochodząc ulicą Plebiscytową do kościoła pod wezwaniem św. Krzyża, skręcamy w lewo w ulicę Pawła Stalmacha. Przechodzimy przez most na rzece Lublinicy, mając po lewej stronie widok na łąki zwane farskimi, gdyż należały one kiedyś do parafii św. Mikołaja. Po prawej stronie widzimy szkolne boisko, a w głębi budynek Szkoły Podstawowej nr 1, który oddany został do użytku 3 września 1935 roku. Stary budynek szkolny był już przepełniony, stąd wystąpiła konieczność postawienia nowego. Gmach starej szkoły zobaczymy kilkadziesiąt metrów dalej – to budynek z czerwonej cegły znajdujący się na przecięciu ulicy Sokoła z ulicą Stalmacha.